സെൻട്രൽ ജയിലിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ ചുറ്റും നോക്കി തനിക്ക് പരിചയമുള്ള ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്ന് ആരും വരില്ല എന്ന് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു അല്ലെങ്കിലും സ്വന്തം പെങ്ങളെ കൊന്നവരെയും കാണാനും കൂടി കൊണ്ടുപോകാനും ആരു വരാനാണ് റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ കണ്ടോ ഓട്ടോയ്ക്ക് കൈ കാണിച്ച് നിർത്തി അയാളുടെ നേരെ ബസ്റ്റാന്റിലോട്ട് വിടുവാൻ പറയുമ്പോഴും എങ്ങോട്ട് പോകും എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു ആരും അറിയാത്ത ഏതെങ്കിലും ഒരു ദിക്കിലേക്ക് പോകണം.
സ്റ്റാൻഡിലെ ചായക്കടയിൽ നിന്നും ഒരു ചായയും ഒരു പഴംപൊരിയും പൈസയും കൊടുത്ത് നടന്നപ്പോൾ കോഴിക്കോട്ടേക്ക് പോകുന്ന ഒരു ബസ് കണ്ടു അതിലേക്ക് കയറിയിരിക്കാൻ സീറ്റുണ്ടോ എന്ന് നോക്കി കിട്ടിയ സീറ്റിൽ കയറിയിരുന്നു ടിക്കറ്റ് ചോദിച്ചു വന്ന കണ്ടക്ടർ ഒരു കോഴിക്കോട് ടിക്കറ്റ് പറഞ്ഞാൽ സീറ്റിൽ ചാരി ഇരുന്നോ ഒന്നുമയങ്ങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ പഴയ ചിന്തകൾ മനസ്സിൽ ഓടിവന്നു എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തിയില്ല അല്ലേ ഞാൻ റഷീദ് കൂട്ടുകാരും വീട്ടുകാരും റഷ്യ എന്നു വിളിക്കും .
ചെറുപ്പത്തിലെ ഉപ്പയും പതിമൂന്നാമത്തെ വയസ്സിൽ ഉമ്മയും നഷ്ടപ്പെട്ടു എനിക്ക് താഴെ ഒരു അനിയത്തിയുണ്ട് പേര് റസിയ ഉപ്പയും ഉമ്മയും ഇല്ലെങ്കിലും ഉപ്പാന്റെയും ഉമ്മാന്റെയും സ്നേഹം മുഴുവൻ ഞാൻ അവൾക്ക് നൽകി വളർത്തി പ്രായമായ ഉമ്മയായിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് തോന്നാം എട്ടാംക്ലാസിൽ പഠിപ്പും നിർത്തേണ്ടിവന്നു പഠിക്കാൻ പുറകിൽ ആയതുകൊണ്ട് എല്ലാം പഠിപ്പിക്കാൻ ആരുമില്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ് തന്റെ പഠിപ്പ് മുടങ്ങിയാലും വേണ്ടില്ല അനിയത്തിയെ പഠിപ്പിക്കണം.
അതിനായി ടൗണിൽ ഒരു വർഷോപ്പ് ജോലി തുടങ്ങി നല്ലതുപോലെ ജീവിക്കണമെന്ന് വാശിയുള്ള അതുകൊണ്ടുതന്നെയാവണം പണികളെല്ലാം മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കുവാനും പഠിക്കുവാനും പറ്റിയത് ഒരു വർഷം കൊണ്ട് ആശാന്റെ പ്രിയ ശിഷ്യനായി മാറി ഇതിനിടയ്ക്ക് ചെറിയ വണ്ടി കച്ചവടങ്ങളും തുടങ്ങിയും കച്ചവടങ്ങളിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്നത് മാറ്റിവെച്ച് ഉണ്ടായിരുന്ന ഇടിഞ്ഞുവീഴാറായ വീട് ഒന്ന് പുതുക്കി പണിതു മറ്റുള്ളവർ ബീഡി വലിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ലാതെ അതൊന്നു വലിക്കണം എന്നുള്ള ചിന്ത തനിക്ക് വന്നിട്ടില്ല ഇതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയുവാനായി ഈ വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.